موردی برای نمایش وجود ندارد.
ترتیب نمایش:
هواکش خانگی
هواکش خانگی
1. تعریف
هواکش خانگی یک دستگاه کوچک مکانیکی با پروانه و موتور الکتریکی است که برای تخلیه هوا، رطوبت یا بو از یک فضای محدود به بیرون استفاده میشود.
این دستگاهها معمولاً کمصدا، کممصرف و برای کارکرد طولانیمدت ساخته میشوند.
2. کاربردهای متداول
- تخلیه بخار و رطوبت از حمام و سرویس بهداشتی → جلوگیری از کپک
- خارج کردن بو و دود از آشپزخانه کوچک یا هود رومیزی
- تهویه اتاقهای کوچک یا انباری
- کمک به جریان هوای تازه در واحد مسکونی
3. اجزای اصلی
جزء وظیفه
| پروانه محوری (Axial Impeller) | جابهجایی مستقیم هوا با دبی ملایم |
| محفظه پلاستیکی یا فلزی | نگهداری اجزا و هدایت جریان هوا |
| موتور الکترومغناطیسی کوچک | ایجاد حرکت پروانه |
| شبکه جلو یا پشت | جلوگیری از ورود اشیا یا آفات |
| دریچه برگشت (Backdraft Shutter) | جلوگیری از ورود هوای بیرون به داخل |
| کلید دستی یا سنسور رطوبت/حسگر حرکت | کنترل روشن و خاموش هواکش |
4. انواع
نوع ویژگیها کاربرد
| محوری (Axial) | دبی زیاد، فشار کم، ساده | آشپزخانه، سرویس بهداشتی کوچک |
| گریز از مرکز کوچک (Mini Centrifugal) | فشار بیشتر برای کانالکشی | سرویس بهداشتی با لولهکشی طولانی |
| مدل توکار (Duct Fan) | نصب داخل کانال تهویه | آپارتمان و کناف |
| سقفی | خروج هوا از سقف به پشتبام | سرویس بهداشتی یا آشپزخانه بدون دیوار خارجی |
5. پارامترهای انتخاب
- دبی هوا: معمولاً 100–500 m³/h
- قطر پروانه: اغلب 100، 125 یا 150 میلیمتر
- سطح صدا: 25–50 دسیبل
- مصرف انرژی: 10–40 وات
- حسگرها و امکانات: سنسور رطوبت، تایمر خاموش، تنظیم سرعت
- IP Rating: مقاومت در برابر رطوبت (IP44 یا بالاتر برای حمام)
6. مزایا و محدودیتها
مزایا:
- اندازه کوچک و نصب آسان
- مصرف برق پایین
- قیمت اقتصادی
- قابلیت یکپارچهسازی با دکور یا دیوار
محدودیتها:
- توان و فشار پایینتر نسبت به مدلهای صنعتی
- حساس به آلودگی و گرفتگی پرهها
- عمر کمتر در استفاده مداوم پررطوبت بدون نگهداری
7. استانداردها
- IEC 60335-2-80 – ایمنی فنهای خانگی
- EN 13141-3 – عملکرد سیستمهای تهویه خانگی
- ISO 5801 – روش تست فنها